Կերատոկոնուս

Կերատոկոնուսը (ԿՍ) աչքի հաճախ բնածին, երկկողմանի և ժառանգական հիվանդություն է, որի ժամանակ սովորաբար կլոր եղջերաթաղանթը նոսրանում է և սկսում է արտափքվել՝ ստանալով կոնաձև տեսք: Այս արտափքումը, մինչ լույսի ճառագայթների ցանցաթաղանթին հասնելը, բեկում է դրանք, առաջացնելով աղավաղված տեսողություն: Կերատոկոնուսը կարող է առաջանալ նաև աչքի նախորդ միջամտություններից, ինչպիսիք են եղջերաթաղանթի լազերային բուժումը (Lasik) կամ ալերգիա ունեցող հիվանդների աչքերի ուժեղ շփումը:

Արտափքման (կոն) մեծացումը և, համապատասխանաբար, եղջերաթաղանթի կենտրոնական նոսրացումը հանգեցնում են տեսողության սրության նվազմանը: Պացիենտները հաճախ նշում են շողերի, լուսապսակների (լույսի աղբյուրի շուրջ օղակներ), գիշերային վատ տեսողության, աչքերի կարմրության կամ այտուցվածության նկատմամբ զգայունության բարձրացում: Բացի այդ, եղջերաթաղանթի զարգացող աստիգմատիզմի պատճառով տեսողությունը լավացնող հարմարանքները (ակնոցներ/կոնտակտային ոսպնյակներ) պետք է ճշգրտվեն ավելի ու ավելի կարճ ժամանակահատվածներում, և դրանք չեն կարող ապահովել տեսողության ամբողջական սրություն:
Հիվանդության առաջնային փուլում կերատոկոնուսը սովորաբար չի առաջացնում որևէ ախտանիշ և չի տարբերվում եղջերաթաղանթի նորմալ կորությունից ՝ պացիենտին նշանակված ակնոցային ոսպնյակով: Հետեւաբար, եղջերաթաղանթի այս հիվանդությունները սովորաբար պատահականորեն հայտնաբերվում են ակնաբուժական հետազոտության միջոցով: Այս դեպքում անհրաժեշտ է պարբերաբար հետազոտվել բժշկի կողմից և վերահսկել հիվանդությունը եղջերաթաղանթի տեղագրությամբ (Pentacam):
Սա արագ զարգացոող տեսակ է, որը ժամանակի ընթացքում ի հայտ է բերում մի շարք ախտանիշներ: Հիվանդության առաջընթացի հետ մեկտեղ տեսողության սրության շտկումը ակնոցների և կոնտակտային ոսպնյակների միջոցով դառնում է ավելի դժվար, քանի որ եղջերաթաղանթի կոնաձև արտափքումը անհամաչափ է մեծանում: Եթե եղջերաթաղանթի կոնաձև արտափքումն էլ ավելի է մեծանում, ապա գալիս է մի պահ, երբ տեսողական սարքերն այլևս հնարավոր չէ կրել, քանի որ դրանք չեն բարելավում տեսողությունը: Բացի այդ, եղջերաթաղանթը սպառնում է ճեղքել մշտական Կենտրոնական նոսրացումը, և երբ դա տեղի է ունենում, կոնաձև արտափքումը ՝ ամենաբարակ կետը, տեղաշարժվում է եղջերաթաղանթի ներս, պատռվում, սպի է առաջացնում և անդառնալիորեն նվազեցնում է տեսողությունը:

Բուժման միջոց է համարվում վնասված եղջերաթաղանթի հեռացումը և այն դոնորականով փոխարինելը (եղջերաթաղանթի փոխպատվաստում / կերատոպլաստիկա):